Le deuxième Cahier du Crebis, signé Karine Boussart, Valentina Marziali et Jacques Moriau, porte sur une recherche qui touche à la territorialisation du social-santé bruxellois en concrétisant un des concepts clés : l'universalisme proportionné.

Ce concept vise à affecter les moyens nécessaires à tous les quartiers social-santé de la Région pour satisfaire les besoins essentiels et à les compléter par des moyens supplémentaires là où des besoins particuliers ou aigus se manifestent.

Une recherche menée avec des professionnel·les de terrain a permis de co-définir les fonctions qui devraient être reprises dans une offre de base, c'est-à-dire une offre facilement accessible par toutes et tous, avec une attention particulière à l'inclusion des publics les plus fragilisés.

Cela a permis d'aboutir à un modèle d'offre de base reprenant des fonctions, des conditions de mise en œuvre et une articulation de l'ensemble.

Ce modèle sollicite des capacités d'innovation en matière de collaboration entre opérateur·rices de terrain et de partage de responsabilités entre professionnel·les de terrain et acteurs publics.

À cet égard, ce Cahier évoque les défis qu'impose la transition d'un modèle sectorialisé à un modèle territorialisé et intégré et la nécessité d'avoir, au-delà d'une volonté politique affichée, une vision à long terme qui soutienne cette transition et qui dépasse les cloisonnements.

Découvrez le deuxième Cahier du Crebis

Het tweede Cahier van het Crebis, ondertekend door Karine Boussart, Valentina Marziali en Jacques Moriau, behandelt een onderzoek over de territorialisering van de Brusselse sociaal-gezondheidssector door één van de sleutelconcepten te concretiseren: het proportioneel universalisme.

Dit concept beoogt de nodige middelen toe te wijzen aan alle sociaal-gezondheidswijken van het Gewest om in de essentiële behoeften te voorzien en deze aan te vullen met bijkomende middelen waar specifieke of acute behoeften zich manifesteren.

Een onderzoek uitgevoerd met veldwerkers heeft het mogelijk gemaakt om gezamenlijk de functies te definiëren die in een basisaanbod zouden moeten worden opgenomen, dit wil zeggen een aanbod dat gemakkelijk toegankelijk is voor iedereen, met bijzondere aandacht voor de inclusie van de meest kwetsbare doelgroepen.

Dit heeft geleid tot een model van basisaanbod dat functies, uitvoeringsvoorwaarden en een articulatie van het geheel omvat.

Dit model vereist innovatievermogen op het vlak van samenwerking tussen veldwerkers en het delen van verantwoordelijkheden tussen veldwerkers en publieke actoren.

In dit opzicht verwijst dit Cahier naar de uitdagingen die de overgang van een gesectoraliseerd model naar een geterritorialiseerd en geïntegreerd model met zich meebrengt en de noodzaak om, naast een uitgesproken politieke wil, een langetermijnvisie te hebben die deze overgang ondersteunt en de verkokering overstijgt.

Ontdek het tweede Cahier du Crebis (alleen beschikbaar in het Frans)